W sezonie 40-lecia istnienia Kwartet Śląski wystąpił podczas 10 koncertów w 10 muzeach, prezentując najbardziej wartościowe utwory polskich kompozytorów XX wieku. Śląscy kameraliści wyszli poza typowe sale koncertowe i wystąpili we wnętrzach znamienitych muzeów

----------

Kwartet Śląski, jeden z wiodących polskich zespołów kameralnych, w sposób szczególny uświetnił jubileusz 40-lecia swojej działalności artystycznej, wcielając w życie autorski projekt dziesięciu występów w dziesięciu polskich muzeach.

Cykl monograficznych koncertów miał na celu prezentację najbardziej wartościowej muzyki polskich kompozytorów XX wieku – repertuaru, z którego Kwartet Śląski słynie; jego nagrania współczesnej muzyki były wielokrotnie doceniane prestiżowymi nagrodami. Śląscy kameraliści wyszli poza typowe sale koncertowe i wystąpili we wnętrzach znamienitych muzeów, których specyfika, architektura oraz ponadczasowe przesłanie dodatkowo podkreślały rangę prezentowanej muzyki i gwarantowały wyjątkową atmosferę. W ramach 10 koncertów Kwartet Śląski wykonał 28 utworów czołowych twórców muzyki polskiej XX wieku, wśród których znaleźli się: Karol Szymanowski, Grażyna Bacewicz, Witold Lutosławski, Aleksander Tansman, Krzysztof Penderecki, Eugeniusz Knapik, Aleksander Lasoń, Andrzej Krzanowski, Andrzej Panufnik, Szymon Laks, Witold Szalonek, Mieczysław Wajnberg, Henryk Mikołaj Górecki.

Projekt został zainaugurowany koncertem w muzeum Brama Poznania ICHOT (30.09.2018). Na koncertowej mapie zespołu znalazły się następnie: Muzeum Pałac Herbsta. Oddział Muzeum Sztuki w Łodzi (13.10.2018), Muzeum Sztuki Współczesnej MOCAK w Krakowie (29.11.2018), Muzeum Regionalne w Stalowej Woli (9.12.2018), Muzeum Emigracji w Gdyni (27.01.2019), Muzeum Śląskie w Katowicach (19.02.2019), Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej (23.03.2019), Muzeum Powstania Warszawskiego (9.04.2019), MWW – Muzeum Współczesne we Wrocławiu (9.05.2019), Muzeum Narodowe w Szczecinie – Muzeum Tradycji Regionalnych (4.07.2019).

Dofinansowano ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu "Muzyka" realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca. 

Kwartet Śląski został laureatem Nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej w kategorii "Wydarzenie Roku" za projekt: 
10/40 Kwartet w Muzeach – w roku 40-lecia istnienia Kwartet Śląski wystąpił podczas 10 koncertów w 10 muzeach, prezentując najbardziej wartościowe utwory polskich kompozytorów XX wieku. Śląscy kameraliści wyszli poza typowe sale koncertowe i wystąpili we wnętrzach znamienitych muzeów;

1 października, w Międzynarodowym Dniu Muzyki, podczas uroczystej Gali w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie, poznaliśmy laureatów dziewiątej edycji nagrody Koryfeusz Muzyki Polskiej. Laureaci wybrani przez środowisko muzyczne odebrali statuetki w kategoriach: Osobowość roku, Wydarzenie roku, Nagroda honorowa oraz Odkrycie roku.

Kwartet Śląski jako pierwszy polski zespół wystąpił 2 września w prestiżowym cyklu BBC Proms w Cadogan Hall. 

Zachęcamy do zapoznania się z recenzją tutaj.

Tekst w całości w oryginale: 

By Nahoko Gotoh, 05 September 2019
Polish-born 20th-century composers Grażyna Bacewicz and Mieczysław Weinberg have not been part of the so-called “musical canon”, but in recent decades, due to many advocates, researchers and performers, we have been fortunate to witness a revival in their music. Weinberg’s name came to prominence with productions of his memorable holocaust opera The Passenger, which has been performed all over Europe including at English National Opera, and this year his centenary is being celebrated at the Proms. As for Bacewicz, I remember being struck by the distinctiveness of her music on BBC Radio 3 a few year ago, and it was a great pleasure to have that impression confirmed in this Proms lunchtime concert at Cadogan Hall.
The Silesian String Quartet from Poland, long-time advocates of their compatriot composers, gave compelling performances of Weinberg’s String Quartet no. 7 and Bacewicz’s First Piano Quintet (joined by the pianist Wojciech Świtała), making an eloquent case for both works which were composed in the 1950s.

Weinberg’s music is often linked to Shostakovich. After Weinberg fled Poland in 1939 and emigrated to the Soviet Union, eventually settling in Moscow in 1943, they became close friends. All his life he was influenced greatly by the elder composer, and he said that “although I took no lessons from him, Dmitri Shostakovich was the first person to whom I would show each of my new works”. As with Shostakovich, the medium of the string quartet was hugely important for Weinberg (he wrote 17 string quartets), which probably contained his most inner and personal thoughts in the time of political oppression. The Seventh was composed in 1957 and the eminent Borodin Quartet gave its premiere.

Of this three-movement work, the influence of Shostakovich is most evident in the rhythmic Allegretto second movement, but Weinberg’s unique voice comes through more in the slower movements that frame the work. He is above all a supreme lyricist, and in the largely homophonic Adagio first movement, Szymon Krzeszowiec, the first violinist, phrased the haunting main melody with sensitivity. The final movement is a set of variations that elaborates on the initial violin theme, and an interesting characteristic of his string writing is that sometimes the second violin would embellish above the first violin melody – rather like the left hand of the piano playing over the right hand. The players paced the work with conviction and they maintained the emotional intensity throughout – the work rather surprisingly ending with a blazing C major chord.

Yet it was Bacewicz’s music which really impressed me in this concert with her distinct musical language. Born in 1909, she studied with Nadia Boulanger in Paris, and had a career in Poland as a violinist, later devoting herself to composition. As I listened to her piano quintet (1952), I kept thinking which composer she reminded me of, but there wasn’t any single influence which I could point a finger at. Yes, probably traces of Szymanowski and Bartók, but I felt she had an original voice. It seems she was highly regarded in her time in Poland, but because of the Iron Curtain, she wasn’t known in the West.

Refreshingly, Bacewicz doesn’t model her quintet on the piano versus string quartet form so the piano part is never dominant; it’s quite quixotic and intricate, and comes in and out of the quartet texture with dexterity. It needs a pianist who knows the work inside out and Wojciech Świtała was certainly such a pianist, totally familiar with the work and her language, and playing with a light and articulate touch. The lively first movement, framed by a slow introduction, has some soloistic moments for the piano, but the catchy Scherzo, in the style of the oberek (a fast Polish dance in triple time), is formed of a spirited dialogue between the piano and the strings, as well as a meditative viola solo. The dark third movement, build upon the hypnotic repetitive figures on the piano, is followed by a buoyant finale. It was a great pleasure to hear this work performed so eloquently and convincingly by her compatriot musicians. More Bacewicz at future Proms please.

Po wielokrotnie nagradzanym wydawnictwie z kompletem kwartetów smyczkowych Grażyny Bacewicz, Chandos wydaje najnowszą płytę Kwartetu Śląskiego
z dwoma Kwintetami fortepianowymi, Kwartetem skrzypcowym i Kwartetem wiolonczelowym.

Na nowej płycie gościnnie biorą udział znakomici artyści:
Wojciech Świtała - fortepian
Małgorzata Wasiucionek - skrzypce
Krzysztof Lasoń - skrzypce
Polish Cello Quartet

Reżyser dźwięku: Beata Jankowska-Burzyńska